കണ്ണുകളുടെ കാഴ്ചയ്ക്ക്‌ പരിധിയുണ്ടെന്നറിയാം, പരിമിതികളും...
എന്നാലും... ഈ കണ്ണുകളിലൂടെയാണ്‌ അമ്മയെ കണ്ടത്‌, ആകാശം കണ്ടത്‌ നിലാവും,നിഴലും,നിറങ്ങളും ചോരയുടെ ചുവപ്പും കണ്ടത്‌
പിന്നെ...... നിന്നെ കണ്ടത്‌

11 June 2014

നാലു വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ്
മഴ തോരാത്ത ഒരു രാത്രിയിൽ
വുവുസലെകളൊടൊപ്പം ഉറങ്ങിപ്പോയതാണു കവിത.

നാളെ-
മാറക്കാനയുടെ ആരവങ്ങളിൽ
ഉണരാതിരിക്കുമോ  ?

Posted by at
Labels:

1 comment:

Subscribe to: Post Comments (Atom)