ബ്രസീൽ-
എന്താണിത്ര നിന്നെ
സ്നേഹിച്ചു പോവാൻ.
കാപ്പിയും കരിമ്പും
വിളയുന്ന മണ്ണിന്റെ
വളക്കൂറല്ല
അധിനിവേശങ്ങളെ
ചെറുത്തു തോല്പ്പിക്കുന്ന
ചങ്കൂറ്റമല്ല
കോപ്പാ കബാനയിലെ
അർദ്ധനാരീ
സൗന്ദര്യങ്ങളല്ല
സാംബാ താളത്തിൽ
ഉണർന്നുപോവുന്ന
ഉന്മത്തതയല്ല
ഒരു കളി
ഞരമ്പുകളിൽ നിറഞ്ഞ്
കാഴ്ചയും കേൾവിയും
ചേതനയുമാകുന്ന
മാന്ത്രികത കണ്ടാണ്
ആമസോൺ കടന്നെന്റെ
കപ്പലുകൾ
നിന്റെ തീരത്ത്
നങ്കൂരമിട്ടത്
ബ്രസീൽ-
ഊണും ഉറക്കവും
കപ്പം കൊടുത്തിവർ
കാത്തിരിക്കുന്നത്
നീ കപ്പുയർത്തുന്ന
നിമിഷങ്ങൾക്ക് വേണ്ടിയാണ്
വിശപ്പിന്റെയും നോവിന്റെയും
മുറിവുകളുണങ്ങാൻ
പ്രതിഷേധങ്ങളുടെ
കൊടുങ്കാറ്റൊതുങ്ങാൻ
കാൽ പന്തിലെ കവിത
കാലങ്ങൾ കടക്കാൻ
ഒരൊറ്റ ജനതയായി
ബ്രസീൽ ഉണരുന്നത് കാണാൻ
അതിനുവേണ്ടി മാത്രം
സാന്റിയാഗോ-
നീ കണ്ടെത്തിയ
ആൽകെമി
ഈ കളിയുടെ
നിത്യതയ്ക്കേകുക
ആയിരം സ്വപ്നങ്ങളുടെ
അമരത്വത്തിന്
അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടവന്റെ
അതിജീവനത്തിന്
ചോരചിന്തിയവന്റെ
ചിരസ്മരണയ്ക്ക്
ലാ...ലാ.. ബ്രസൂക്കാ....
ReplyDeleteനല്ല കവിത
ശുഭാശംസകൾ.....
ഒരു കളി
ReplyDeleteഞരമ്പുകളിൽ നിറഞ്ഞ്
കാഴ്ചയും കേൾവിയും
ചേതനയുമാകുന്ന
മാന്ത്രികത കണ്ടാണ്
ആമസോൺ കടന്നെന്റെ
കപ്പലുകൾ
നിന്റെ തീരത്ത്
നങ്കൂരമിട്ടത്
manoharamayirikkunnu
രുചിയുള്ള എഴുത്ത്...
ReplyDeleteആശംസകള്..
Kavithayilude futaballinu kalpanikatha nalkunu...
ReplyDelete